Bon tratu

     Hai bien de tiempu que nun agüeyaba nada espublizáu del mio bon amigu Pin de la Cotolla; d’esta miente, andaba yo un plizcu preocupáu. Por embargo, yá se dexara ver nuna semeya d’un coru onde ta cantando. A min, siempre me prestó’l cantu, sicasí tola vida trabayé n’otra xera pa nun morrer de fame; magar que, si yo tuviera más averáu a él, diba a propone-y un bon tratu. Dempués de faer yo un cursu aceleráu de solféu, y como sé por unos collacios gallegos qu'ellí hai teclistes curioses y nueves (pa compensar) a les que nun-ys mandan nada, podríamos iguar un tríu y cantar pelos puelos. ¿Qué te paez, Pin, el tríu Pin…Pin…Ela?