DESHONRA

Ye la España afitada nel sangrín,

de besties que torturen acaldía,

de feries y barbarie a sangre fría,

peles vegues que coren al cornín.

D’humana marabunda, l’espantín,

que-y afustia por miles na lloría,

nun ye quien a torgar esa elexía,

esfarrapáu’l probe yá a la fin.

La España qu’entá arroxa les mexelles

güei anecia de nuevu nel abusu,

la España que procura engarradielles

s'enferrona al martiriu qu'en desusu

 deshonra la conciencia en Tordesielles,

rutiando a la razón, el fieru obtusu.