Lluis de Turiellos

Y un poeta orixinal, que ye una categoría a parte que dexa güelga propia nel camín de les lletres, que yá ye abondo. (Munches gracies, Lluis)

viernes, 1 de septiembre de 2017

N'otra dimensión


     Esta nueva torna a Asturies resultara abondo granible, yá que conocí a otra montonera xente y n’especial a la mio hermana Ánxeles. Daquién dirá que cómo coime ye eso de que nun conocía a la mio hermana y yo-y voi retrucar que porque asina taba escrito nel guión. ¿Acaso nun vos decatarais de que la vida ye suañu, cuentu, teatru…? Un particular guión a la fin. Amestaré que yá nos conocíamos en maxín ya a traviés del Feisbuc; o seya, n’otra dimensión y lu que faltaba ye lu que si diz en persona. La escena entamará cubriendo de blancu’l decoráu con una abondosa xarazada. Darréu, surtió’l sol per Picarosu espeyando sobro la piedra cayía na cai de la estación. Al bellume, asomó ella como una prestosa apaición, como atañe a toa triba d’ánxeles bonos, mientres que yo escuclaba pa escontra Uviéu. Darréu, esguilamos per un barriu azul que s’escuende tres d’un contenedor de basories y percorrimos una afayadiza ruta pente viesques y palacios. Dempués, desendolcóse un segundu actu de chicolate, rises y llambionaes nuna afayadiza plaza col qu’algamamos una despidida de nueche y puntu y siguíu, yá que vamos aneciar por contautar n’otros capítulos.

No hay comentarios:

Publicar un comentario