Siguimos siendo vasallos,
que debemos pleitesía
a llicenciaos y a babayos,
y al xuez, que ye señoría.
Al que s’afaya estrelláu,
al encargáu, que ye don,
al del Congresu y Senáu,
al rei y al del Perignon.
Al qu’acarreta pistola,
a tol qu’atropa bayura,
al alcalde de La Pola,
al papa, l’obispu y cura.
Magar seyan inorantes
y ¡curiáu col del partíu!,
nun podíes falar antes,
agora ye paecíu.
El paisanu foi llacayu
ya anguaño lu anecia en ser,
de tol qu’enchipa, más gayu,
de tol que tien el poder.
No hay comentarios:
Publicar un comentario