Punxera yá’l nacimientu,
san Xosé fendió la vara,
la fragua la llevó’l vientu
y el neñu emporcó la cara.
Al güei−y cayera un cuernu,
teo escondíu un romanu,
non pol fríu del iviernu,
ye que−y falta una mano.
Nun topara al rei Gaspar,
frayó la pata un camellu,
la estrella nun fui a pegar
porque nun m’apega’l cellu.
La pita que caltién tiesta,
namái tien una patuca,
nun hai mofu nin xiniesta,
paez urxencies del Huca.
Llanté too n’antoxana
y riñóme la muyer:
Nun queda figura sana,
ye meyor nun lu poner.
Obedecí por respetu,
yá lu asitié en delles caxes
y fui a mercar un abetu
de plásticu nes rebaxes.
Nun sé sí pola seronda,
−y va cayendo la fueya,
la Navidá ye la monda,
pero nun m’afayo nella.
Comí un cachu de turrón
y manquéme nuna muela,
nun sé sí escapar pa Ounón
o arrequexar per La Puela.
