“Adiós a los que se quedan
y a los que se van también,
adiós a Huesca y Provincia,
a Zaragoza y Teruel...”
Labordeta nun morriera
que marchó col so collaciu,
el que foi pala ribera,
acompanga-y con xaciu.
El maestru s’afitáu
pa siempres en Aragón,
que naide tea alloriáu,
qu’inda glaya’l so pregón.
Ta nel aire de Teruel,
d'Huesca y de Zaragoza,
amestáu nel so troquel,
xuníu a la xente moza.
Cola so Albada del Vientu,
del que nun pudo tornar,
de xineru fasta avientu
va sentise’l so cantar.
Labordeta nun morriera,
nun trabucar la noticia,
que lu sepa España entera,
sigue con nós, nun ye ficia.
Camina’l pandu camín,
pelos cordales esguila.
¡Tamos contigo manín!,
arrequexaos na mochila.
No hay comentarios:
Publicar un comentario