El Día les Lletres ye un día mui guapu y
folixeru. Ye un día de tocar la gaita y recitar poemes. Ye un día de bonos y
cabales procuros, como’l de Navidá. Ye un día nel que siempres asoleya dalgún
personaxe afamáu y s’amuesa tamién dalgún otru de cualesquier muérganu oficial
o académicu. Ye un día de xuntanza pa pidir la oficialidá y ¿dempués qué? A
siguir falando castellán el restu los díes. Yo, de la que voi per Asturies,
falo davezu n’asturianu, magar qu’haya xente me mire torcío. La nuesa llingua
nun espoxiga porque namái un día al añu reivindiquemos esa oficialidá a la que
tenemos derechu. La nuesa llingua remanez y desendolca falándola toos de
contino y emburriando asina a l'Alministración a esi reconocimientu. Sinón, van
siguir riendo de nós.
No hay comentarios:
Publicar un comentario