Cólicos nefríticos V

     ...Namái pasar los efeutos del opiaceu, amonta’l dolor al nun atacar l’orixe y nun saber los mélicos nin siquier onde ta allugáu. Aguanto un par de díes más y m’avero a urxencies d’otru hospital pa ver si alcuentro daquién qu’atolene col remediu. Tres la nueva sangrina comuníquenme que voi quedar n’observación puesto que tengo mui alta la creatinina -seique igual tien daqué que ver la mio condición de poeta, pero nun-yos digo nada-.  Danme unes alpargates de papel y pela nueche entamo a espirriar porque son curties y trío col calcañu nel fríu pisu. A lo cabero, nesti sanatoriu, ven pela ecografía un cálculu de 5 mm y una ectasia de 9 de lo qu'informa la Dra. Barcina (que nun ye de Bárzana, pero que ye tamién mui nueva).  Trescurren dos díes más ensin reposar y ensin cebar, yá que me manca entá más al comer. Toi arrodiáu d'otros enfermos qu’iguamos un mal coru quexicones que nun pue dormir y si cavilar nuna montonera coses. Trato d’alcordame fasta de cómo-y llamaben a aquella guah.a del colexu de la qu’escaecí’l nome, anque ensin ésitu. ¡De sópitu, un enfermeru lu glaya al altu la lleva!, nun yera quien a creelu. La vieyina que teo de cote llámase asina y la ta riñendo por llevantase. Pel día, fáenme l’oncenu analís de sangre y sigue amosando altor na creatinina col agravante de qu'anicié amás una anemia. La mélicu m’indica que voi siguir n’observación. Yo-y retruco que quiero sanar nun tar observáu, que si me pon un tratamientu prefiero encamar onde vivo por culpa de que naide m’ufierta una solución. Ella aceuta de mala gana cola perenne alvertencia de tornar si nun dexa de mancar. M’aconseya tamién andar, ensin decatase de que nun me tengo en pie. Colo pa casa atarraquitando d’antibióticos y opiáceos, sicasí nun toi de color amapola sinón blancu amarellentáu. Inda asina, la malura nun desaniciara un res magar que la doctora caltenía que nun tenía yá que doler, arriendes de garrar darréu un constipáu nesti centru...