ASTURIANU

Ximelgando, pequí m'ando,

malapenes, ente penes,

caleyando nesti pando,

amarráu peles condenes.

Enredando siempre enriedo,

arrequexo nos requexos,

arroxando, equí me quedo,

mui bien lloñe, llonxe, llexos.

Trespandando peles cumes,

pero namái d’enguedeyu,

arumando nos arumes,

magar que seya porgüeyu.

Si me quies, toi na to vera,

en maxín, en pensamientu,

enxamás d’escandalera,

adulces, sele, nel vientu.

Soi collaciu, soi amigu,

soi poeta muertu fame,

soi centén escontra’l trigu,

soi un gabitu al algame.

Dime dalgo si m’alcuentres,

dime daqué si me topes,

grítame: ¡chachu!, demientres,

tea agospiando de sopes.

Taré encantáu de falate,

de sorbiatar un culín,

col mio versu, afalagate,

y d’echar un cantarín.

Soi asturianu estrizáu,

voi semando asturianía,

col procuru dixebráu,

y collecho poesía.