Col mozu grande,
potru pequeñu,
ande o nun ande,
tendrá’l so dueñu.
Vieno’l chaval
xunto a la cría,
na capital,
él nun los vía.
El caballín
a él averóse,
quier el probín
que tamién pose.
Ellí nel prau,
na vera’l ríu,
paz el segáu,
aguanta’l fríu.
Colos collacios
igua manada,
nesos espacios,
solos son nada.
Melena roxa,
el llombu blancu,
marrón la coxa,
ye bonu y francu.
Un afalagu,
dempués l’adiós,
maxa de magu
xunió a los dos.
El rapaz altu
coló pal sur,
col sobresaltu,
del potru astur.
Pue qu’otru añu
quiciás se vean,
pueque nun suañu,
mui xuntos tean.
No hay comentarios:
Publicar un comentario