La moza caritatible diera una moneda, una
sorrisa ya un bon exemplu a un home foriatu qu’andaba pidiendo na puerta d’una
cafetería. Arriendes, abriera una bolsa de papel con bollos que mercara dientro
ya ufiertó–y ún,
que garró de secute. La moza caritatible colara per delantre min y paró a falar
con una guah.a roxa, que colingaba una máquina de fotos del pescuezu, na plaza
d’Ilesia. La moza caritatible m’adelantó de la que m’allegaba al andén del
metro por aciu de que baxara nel ascensor. La moza caritatible asentárase na
filera d’asientos d’escontra cola so mesma sorrisa. La moza caritatible
apeárase en Sol por culpa de que yera talamente eso.
No hay comentarios:
Publicar un comentario