Ando siempres trestornáu coles asociaciones
d'idees que davezu s’atropen nel mio maxín. En Vi!!ar hai un paisanu al que-y
llamen Manolo la Pena, lo que fixera que m'alcordara darréu de Manolo Tena yá
iguar hai un instante la Pasión paisana.
Cuando nun tas, tou va mal,
cuando nun tas, nun queda nada.
Si tu nun tas, ando fatal;
tamién si tas enfocicada.
Pasión paisana y sangre d’Asturies
cuando toi contigo a soles.
Pasión asturiana refuga penuries,
el mundiu ente les cuatro poles.
Cuando nun tas quiero berrar,
cuando nun tas la
pena'l mio corazón encadena.
Cuando tu tas nun sé amurniar;
magar si tas, los tos brazos son la mio condena.
Pasión paisana…
Cuando nun tas, pierdo'l compás,
siento los celos gatuñando
nel mio pechu.
Quiero berrar si tu nun tas,
tiénesme amoriáu dafechu.
Pasión paisana...
No hay comentarios:
Publicar un comentario