Lluis de Turiellos

Y un poeta orixinal, que ye una categoría a parte que dexa güelga propia nel camín de les lletres, que yá ye abondo. (Munches gracies, Lluis)

domingo, 3 de noviembre de 2019

L'amor como clixé



Será nóbel o nobel
y nun será de recibu
qu’aprecie más lo qu’escribo
que lu qu’escribía él.

Faltando a la hipocresía
ya a lo que diga la xente,
siéntolo munchu, Vicente,
nun me gusta esa poesía.

Ye que tantu amor yá rinde,
cuando tresforma en clixé,
nun sé qué pensaría usté
de que’l nuesu maxín prinde.

Azocando n'amar tantu,
encadenáu nesa idea,
careciendo la velea,
somorguiando nel so mantu.

Sicasí’l mayor respetu,
xunto cola norabona,
porque una persona bona
fora a algamar esi retu.

Per aciu del so recursu,
por causa de so sabencia,
qu’aquel tribunal sentencia
pa ganar esi concursu.

Seya nóbel o nobel,
usté amaba la so xera,
nesi amor de primavera,
duce y neciu como’l miel.


No hay comentarios:

Publicar un comentario