L’infiernu de los inocentes y los
degorrios humanos…
Tener a mano una bona ropa d'abrigu de la
que llega'l fríu ye fundamental pa sentise bien. Dende milenios usamos les pelleyos
de los animales. Pero agora hai texíos netamente meyores, más alcontradizos,
más baratos y menos sangrinos. Porque pa llucir un murniu abrigu de piel ye
necesariu sacrificar 60 visones, 20 llobos cervales, foinos o melandros, 15
críes de foca, 10 perros mapache, 8 llobos, 6 lleopardos. Tou a mayor gloria
d'una moda asesina, cruel ya inútil.
Cada añu son cazaos cerca de 20 millones
d'animales col únicu envís d'utilizar los sos pelleyos. Con falcatrúes pa nun-yos
estropiar, provocando con ello horribles tormentos a les agonizantes víctimes.
Otros 40 millones son criaos en granxes, la mayoría europees, onde les condiciones
d’encarcelamientu y sacrificiu son igualmente tarrecibles. Dando más valir a la
so piel qu'a la so vida, los animales de granxa son gasiaos o eleutrocutaos per
vía bucal, añal o vaxinal; o esnucaos a palos. Delles vegaes ensin siquier tán
totalmente muertos se-yos espelleya. Los restos del so cuerpu tresfórmense
depués n'alimentu pa perros y gatos o n'abonos.
Si merques esti tipu de prendes yes parte
del problema, pos la fuerza del consumidor ye la única capaz d'acabar cola
industria pellitera. Ye verdá, cada vez s'usen menos los abrigos de pelleyos
n'Europa pero, a cambéu, el so consumu encandila agora a millones de chinos y
rusos, el nuevu mercáu de les pelleyos de luxu. L'horror nun fina. El casu ye
que como dicía'l filósofu Schopenhauer, “l'home fixo de la Tierra un infiernu
pa los animales”. (nel 20 minutos de güei)
No hay comentarios:
Publicar un comentario