Lluis de Turiellos

Y un poeta orixinal, que ye una categoría a parte que dexa güelga propia nel camín de les lletres, que yá ye abondo. (Munches gracies, Lluis)

jueves, 5 de marzo de 2015

CANTARINOS



Al entrar al colexu dan les nueve, nueve, nueve,
 bonos díes señorita Rita, Rita,
fora un coche pita, pita, pita, pita.
Al salir de la clase llueve, llueve, llueve, llueve.

Al tornar a la escuela nieva, nieva, nieva, nieva,
bones tardes señorita Rita, Rita,
fora un coche pita, pita y yá t'irrita.
Güei por fin terminamos la selmana, glaya Ana.

Vamos dir de ronda xente abonda, abonda, abonda.
nel nuesu coche Ford Fiesta, fiesta, fiesta,
cola xinta nuna cesta, cesta, cesta.
Cunta un chiste'l mio pá, que ye la monda, monda, monda.

Volveremos estudiar otru llunes, llunes, llunes,
otra vuelta a la rutina, glaya Tina,
esti llibru nun termina, fina, Fina.
Si nun te plaz deprender, males zunes, males zunes.

Ye hora del recréu, mediudía, día, día,
 nesti patiu yá nun xela, xela, xela,
vien por nós la nuesa güela, el tiempu vuela,
canturriamos seliquín poesía, poesía.

L’añu qu’entra va acabar la primaria bien precaria,
porque pasa al institutu hasta’l más brutu,
que nun ye a faer la “o” con un canutu,
ye’l sobrín la señora inspectora Olegaria.

No hay comentarios:

Publicar un comentario