Mozos, yéramos tan mozos,
soñábemos pero ensin galbana,
y fue esa la razón de los gozos
na mio vida, esi suañu ensin medrana.
Los mozos quieren siempre amar,
los mozos busquen l'amistá
y a la fin son de la vida'l llugar
que yo escueyo porque aporta la verdá.
Relluma nos tos güeyos la felicidá
de veme equí a la vera ti,
qu'allegría siento en mi.
Nuevos, somos entá nuevos,
el tiempu posa ensin remor
y son besos y alcordances cebos,
gabitos que caltienen esi amor.
Relluma nos tos güeyos la felicidá
de veme equí, a la vera ti,
qu'allegría siento en mi.
Mozos, somos entá nuevos,
el tiempu sigue ensin pasar
y son renombrances de mancebos
les qu’anecien el ciñu a sofitar.
No hay comentarios:
Publicar un comentario