Too llega nesta vida, Almudena, y el to mercáu
de Barceló, aquel que nos amosesti habrá una década nes fueyes del to llibru
homónimu, yá ye historia…
Ensin ramu oficial, güei abre les sos puertes esi
nuevu mercáu de Barceló con dos años de retrasu sobre lu que se previera. Bien seguru
que nun camudará la vida a les seis de la mañana; sicasí, agora ye Viti’l pescaderu
más célebre y nun lluz güeyos de viesca ñegra, magar qu’esbarie’l mesmu arume que
la to pescadera. Los criterios de duldosa modernidá del vieyu desendolcaron nos
qu’espublicen de polivalencia d’ésti, como si cualquier edificiu modernu nun
tuviera que ser dafechu polivalente. Aína, dende bien ceo, anduvieron balexando
toles aceres de la redolada y retirando zarros. Esta valla de la semeya cuento
que va ser la cabera que torgue l’accesu. Dempués, Almudena, pues dir a mercar
otra vegada esi alimentu que ye'l nuesu esquistu de vida y retratar los sos
requexos y xentes. Enantes, la povisa de
la cai aforfuga en gargüelu y m’aporta alcordances d’otru mercáu nel que de neñu,
a la vera la mio ma, mazcaba'l so entestáu golor a pimentón. Aquel mercáu,
como’l tuyu, Almudena, yá son historia.
No hay comentarios:
Publicar un comentario