Esti ye’l mio tíu Domingu Rodríguez Suárez, el meirazu d’un rebañu hermanos, nacíu en L.lugarnes (Partíu de Sierra) y matáu polos rifeños del norte de Marruecos na llaceria d’Annual d’hai un sieglu. Nun asoleya na foto porque por culpa de la ruina condición económica de la familia nun había nin pa semeyes. Por acio d’ello entovía menos pa pagar les 2000 pesetes coles qu’escoyer destín y llibrar d’África a onde foi destináu pa cumplir col serviciu militar. Ellí lu mataron los parientes de los rifeños qu’entran agora n’España ensin nenguna triba de torgues, como tolos que nos aventaron de los sos respeutivos países. Magar que consta como fináu en combate, nun se conoz o nun s’esclaria la mala manera. La so cadarma s’atropa coles d’otra montonera infelices nuna güesera del campusantu de Melilla. Los sangrinos africanos mandaos por Abd el-Krim, qu’estudiara en colexos españoles ya algamó a trabayar de funcionariu públicu, nun facíen prisioneros yá que cortaben el pescuezu fasta a los que pautaben salvar la vida cola so rindición.
De nada valió’l to
sacrificiu, tíu, nin les llarimes de tola nuesa parentela, anguaño hai infinidá
de renegaos qu’entá−yos
llambe’l culu mientres que los sos cabezaleros anden mercando l’armamentu más
avanzáu.
No hay comentarios:
Publicar un comentario