Antieri foi’l 73 aniversariu de la nacencia del Principín. A min, abúltaseme que’l Principín ye un allegatu en favor d'una mayor humanidá y sensibilidá. Yo nun vos comentara nada por culpa qu’asoleyé lu del centenariu de la mio tía María y, ayeri, andaba apuráu. Güei me plaz colingavos esti videu d’esa obra abondo afayadizu pal que quiera deprender francés y tamién pal que quiera deprender inglés, yá que ta sotituláu nes dos llingües. Arriendes, pal que-y pete deprender castellán yá que tamién s’alcuentra tornao a esi idioma. Amás, pal que nun quiera deprender nengún, que nun tien más que nun calcar na botonera’l vidéu.
El Principín nos amuesa una montonera enseñances; sicasí’l la más trayida ye la de “…lo esencial ye invisible pa los güeyos”. Yo, amestaría daqué: “…lo esencial ye invisible pa los güeyos, zoquetes”. Yá que la esencia de la vida s’alluga nos pequenos detalles y lo inapreciable ye lo más trescendente. Nun escaezáis que’l qu’espetara esta fras nun foi’l neñu, sinón que fora’l raposu. A vós, los mios amigos, nun vos va sirvir cavilgar nesto, yá que vos dais cuenta perfeutamente de que los animales son seres vivos a los qu’hai que respetar. A la escontra, nun-ys vendría mal pensar un rispiu nello a les besties que nun son a decatase de nada.
No hay comentarios:
Publicar un comentario